|
|
|
|
1.3.
Plaka
(Pano) Isıtıcı Örtüleri......................................................................................... 6
1.4.
Konvektör
Örtüleri....................................................................................................... 6
1.5.
Isıtıcı
Elemanlar........................................................................................................... 8
Kaynaklar............................................................................................................................
14
1.
ISI SİSTEMLERİ
1.1. ISITICI ELEMANLARIN ÖRTÜLMESİ
Konutlardaki ısıtıcı elemanların içinde kural olarak sıcak su bulunur. Isıtıcıya gelen suyun sıcaklığı yaklaşık 90°, geri dönen suyun sıcaklığı yaklaşık 70°’dir. Su yerine buhar kullanılması halinde ısıtıcı elemanı dış yüzü normal konutlar için yüksek düzeyde ısınır.
Isıtıcı elemanın görevi odadaki havanın sıcaklığını yükseltmektedir. Hava ısısının yükselmesi, ısı enerjisinin dalga halinde yayılması ile sağlanır. Bu akım; ısıtıcı yüzeyden yayılan ısı enerjisini ıstmak istenen mekana yayar. Isınmayı sağlayan akım, havayı aralıksız devinim halinde tutar. Konveksiyon adı verilen hava akımı (devinim) ısınabilmenin nedenidir. Isıtıcı eleman örtüleri bu konveksiyonu engellememeli, aksine kolaylaştırılmalıdırlar. Isıtıcı elemanın türüne göre yapılan değişik biçimlerdeki örtüler yalnız mimari görüntü yönünden değil, teknik yönden de gerekli bir ödev yüklenir.
Isıtıcı olarak yapılarda kullanılan elemanlar şu türlere ayrılır:
1- Radyatörler,
2- Düz, panolu ısıtıcılar,
3- Konvektörler,
Bunların biçimleri, ölçüleri yapıdaki konumları ve ısıtma etkinlikleri oldukça değişiktir.
1.2. RADYATÖR ÖRTÜLERİ
Demirdöküm radyatör ve çelik pres radyatör adı verilen iki türe ayrılır. Bunlar dilimlerden oluşur. Konulacağı yerin koşullarına göre bulunan sayıdaki dilimler ile birbirine vidalanarak gruplar haline getirilir. Demirdöküm ve çelik pres radyatörlerin ölçüleri farklıdır. Radyatörlerin tamamını yapan ölçü; giriş- çıkış delik eksenleri arasındaki açıklıktır. (Resim 1). Örtü yapımında dikkate alınması dikkate alınması zorunlu olan dış ölçü; giriş-çıkış delikleri arasında ki açıklıktan daha uzundur. Demirdöküm radyatörlerde bu fazlalık 80 mm. çelik pres radyatörlerde ise bu fazlalık 100 mm’dir. Radyatör ölçüleri aşağıdaki cetvelde gösterilmiştir.
|
DEMİRDÖKÜM
RADYATÖR |
ÇELİKDÖKÜM
RADYATÖR |
||||
|
Delik Eksen Arası K Mm |
Yükseklik H mm |
Genişlik G Mm |
Delik Eksen Arası K mm |
Yükseklik H mm |
Genişlik G mm |
|
200 350 - 500 - 900 |
280 430 - 580 - 980 |
250 160 220 - 70 110 160 220 - 70 160 220 |
200 350 400 500 600 900 |
300 450 472 572 600 672 972 1000 |
250 160 220 72 72 110 160 220 72 72 110 160 220 |
Tablo 1
Teknik kurallara uygun monte edilmiş ve örtülmemiş radyatörler yaklaşık olarak %60 -%70 konveksiyon ısısı ve %30 – %40 oranında ışın yayılması halinde ısı verir. Verimli ısı sağlamada radyatörlerin odanın en soğuk bölümüne yerleştirilmesinde yarar vardır. Pencere altı veya önü, yapının kuzeye bakan en soğuk olan dış duvaları soğuk bölümlerdir. (Resim 2). Radyatörler yerleştirildiği yerde açık plarak bırakılacağı gibi mimari nedenlerden ötürü örtülmeside istenilebilir. Hemen bütün radyatör örtülerinde ısı kaybı meydana gelir. Çünkü örtüler bir yandan ısının ışın halinde yayılmasını, diğeryandan konveksiyonu engeller, ısınan havanın akımını zorlaştırır. Kurallara uygun radyatör örtülerinde %15 dolaylarında verim düşer. Bu kayıp, ısı giderlerinin hesaplanmasında dikkate alınması zorunlu bir fire oluşturur.
Resim –1. A - Demirdöküm radyatör, B – Çelikpres
radyatör.
Resim –2. Bir radyatör ısıtma etkinliği.
Radyatör örtüleri teknik ve mimari nedenlerle yapılır. Teknik yönden öyle yapılmalıdırki verimde fire olabildiği kadar düşük düzeyde kalsın, ısı kaybı olmasın. Teknik kurallara uygun boyutlarda hava giriş ve çıkış açıklıkları bırakılmış kapalı bir artı plakası oluşturacağı baca etkisi ile radyatörün verimini ılumlu yönde etkiler. Havanın hareketi büyük ölçüde artar. Verim artar, fire oranı sıfıra yaklaşır. Radyatör örtülerinin da genel olarak gözönünde tutulması zorunlu noktalar şunladır. Örtünün önü ile radyatör arasında en az 50 mm açıklık bırakılmalıdır. Hava giriş ve çıkış açıklıkları radyatör genişliğinin 2 / 3 kadar olmalıdır. Geniş radyatörlerde 2 / 3 G yeterlidir. Dar radyatörlerde giriş- çıkış açıklıkları 1 G kadar olabıilir. Hava giriş ve çıkış açıklıkları çıta, delikli plaka, örgü biçimli yarı kapalı elemanlardan yapılmışsa, net boşluk gerekli oranı vermelidir. Kapalı ön plaka konveksiyonu olumlu yönde etkiler. Delikli, parçalı ön plakalar konveksiyon akımını engeller ve daha büyük bir ısı kaybı yaratırlar. Uygun biçim ve konumda yerleştirilen yansıtıcı levhaların hava akımını düzenlemede olumlu etkiler olur. Radyatör örtülerinin değişik sistemleri Resim 3’de gösterilmiştir.
Resim 3. Radyatör örtülerinde değişik sistem
uygulamaları,
2- Uygun örtü yöntemi. Baca özelliği gösteren iç boşlukta hava çekişi hızlanır. Alttan gelen soğuk hava hem ısınarak yükselir. Bu yöntemde ısı kaybı hemen hemen hiç olmaz. hl
ile gösterilen hava girişi açıklığı radyatör genişliğinin 2 / 3 ‘ü kadar olmalıdır. hl = 2/ 3 G.
3- Önü örtülmemiş ve üst tablası dar yapılmış örtü sistemi. Hava akımı bundan önceki sistemler iyidir. Fire oranı %5 kadardır.
4- Yatay ve düşey yönde kullanılan delikli elemanlarla yapılan radyatör örtü sistemi. Hava akımını kolaylaştıran, artıran bir yöntem değildir. Isı kaybı, yani fire oranı %5’den aşağı düşürülemez.
5- Üstü kapalı olan bu yöntemde pencereden gelen soğuk havanın odaya girmesi kolaylaşır. hl ile gösterilen alt giriş açıklığı h3 ile gösterilen üst çıkış açıklığı kadardır. Bu yöntemde %4 – 5 oranında ısı kaybolur.
6- Yukardaki yönteme ilave edilen uygun konumdaki eğmeçli saçlar havanın hareketini kolaylaştırır. Köşelerdeki bu eklenti fireyi %2’ye düşürür.
7- Yatay örtü elemanı kapalı – dolu bir plaka ile düşey elemanı delikli bir gereçle yapılan radyatör örtü sistemi. Pencereden gelen soğuk hava odanın içine kadar gidebilir. Sistemin baca etkisi ve hava çekişi zayıftır. Fire oranı %15 dolayındadır.
Mimari görüntü yönünden radyatör örtülerinin kullanıldıkları bölümün özelliklerine uymalıdır. Duvar ve pencere önündeki örtü, çevresi ile uyuşmazlık yaratmamalıdır. Radyatör ölçüsü ile duvar kaplaması gereç ve biçim yönünden uyumlu olmalıdır. uyum mimari anlayışa göre değişir ve duvar kaplaması ile örtünün aynı gereç ve görüntüde yapılmasını gerektirmez.
Kalorifer radyatörlerinin zaman zaman temizlenmesi gerekir. Isıyı ayarlamak için vananın (musluk) döndürülmesi zorunludur. Kullanım pratiği yönünden radyatör ölçüleri alınabilir veya açılabilir konstrüksiyonda yapılmalıdır.
Radyatör örtülerini ön yüzlerinde dolu plakalar, dolgulu çerçeveler, süslemeli plakalar, yatay ve düşey yönde kullanılmış çıtalı çerçeveler, delikli metal levhalar, hasır ve benzeri gereçler kullanılabilir. Dolu plaka olarak yonga plakalardan (sunta veya kontrplaklardan yararlanılır. Bunların yüzlerine ağaç kaplama, sun’i reçine plakası (formika), metal levha vb. gereçler yapıştırılır. Tablanın tek taraflı fazla ısı alması yüzünden kamburlaşmasını önlemek için arka yüzüne aliminyum veya asbest kaplamada yarar vardıÖn yüzn için delikli metal levhalardan yararlanılır. Bu tür gereçlerin geniş lambalı bir çerçeve içine alınması önerilir. Hem sağlamca tutturulması hem de kenarlarının düzgün görünümü geniş lambalı konstrüksiyonla sağlanır. Metal telörgü gereçlerin çerçeveye bağlanması geniş başlı çivi veya çatal çivi ile yapılır. Çatal çiviler örgünün düzgün noktalarına çakılmalıdır. Lamba gereci örülmeden önce ıslatılmalıdır. Ilık suda 5 – 10 dakika bekletilen hasırlar yumuşar ve bükülürken kırılmaz boyutlarında %1 – 3 arasında uzama olur. Yumuşamış ve genişlemiş gereç, çerçevedeki deliklere sokulup ağaç çivilerle tutturulur. Kurulan hasırın boyu kısalır, gerilir ve düzelir. Kurumanın yaratacağı gerilme oldukça güçlüdür. Bu yüzden hasır örgü yapılacak çerçevelerin ölçü ve konstrüksiyon yönünden sağlam olmalarına dikkat edilmelidir. Uzun yatay radyatör önleri hasır örtü ile örtülmemelidir. Hasır örgünün uzun süre bozulmaması çerçeve ölçülerinin büyük tutulmamasına bağlıdır. Uzun radyatörlerin önlerinde profil alüminyum, boyalı metal profiller ve benzeri gereçler ve ya parçalı elamanlar daha olumlu sonuçlar verir.
1.3. PLAKA (PANO) ISITICI ÖRTÜLERİ
Derinliği (kalınlığı) az yassı plaka halinde ısıtıcı elemanlardır. Isı verimi yüksektir. Normal radyatörlerin fazla yer tutmaları yüzünden sakıncalı halinde plaka ısıtıcılar kullanılır. Bu yüzden dar hacimlerin ısıtılması amacı ile bir, iki veya üç sıra halinde yanyana monte edilebilirler. Çok sıralı plaka ısıtıcıların arasındaki boşluklar oldukça yüksek bir konveksiyon akımı yaratır. Plaka ısıtıcıların önü kapalı bir görüntü verirler. Kapatılmaları kural olarak zorunlu değildir. Buna rağmen örtülmeleri istenirse radyatör örtülerinin biçimlendirme ve konstrüksiyon kurallarına uyulur. Örtülmeleri halinde sisteme bağlı ve değşik oranda ısı kaybı meydana gelir. Aşağıda plaka ısıtıcıları standart ölçüleri verilmiştir. Değişik firmaların ürünlerinde küçük ölçü değişiklikleri olabilir.
|
Yükseklik (mm) H |
300
350 500 600 700 800 900 1000 |
|
Somun arası (mm) G (tek eleman
genişliği) |
260
310 460 560 660 760 860 960 |
|
Derinlik (mm) D |
(Tek
sıralı) 27 (İki
sıralı) 82 (üç
sıralı) 124 |
Tablo 2
Yanyana kullanılan elemanlarla oluşturulan toplam uzunluk 320 – 4960 mm.
1.4.
KONVEKTÖR ÖRTÜLERİ
Konvektörler daire veya dikdörtgen kesitli borularla ve borulara dikine tutturulmuş kanatçıklardan oluşur. Normal radyatörlerde daha az yer tutar.
Isıtıcı eleman için fazla yer ayrılamayan ve ısıtıcının kapanması gereken yerlerde tercihen kullanılır. Radyatörlerin örtülmeleri halinde genellikle bir ısı kaybı olur. Konvektörlerde ise kurallara uygun örtüler verimi artırır. Bu yüzden konvektörleri örtmek zorunludur.
Konvektörlerin ısıtması konveksiyon hesabına esasına dayanır ve çok iyi ısı ışınması yaparlar (Resim 4). Konveksiyon akımını daha da güçlendirmek için
Resim – 4. Konvektörlerin ısıtma etkisi. Resim –5. Konvektörlerde
yapısal
Konvektörün dış ölçüleri: ölçüler:
Yükseklik =
70, 100, 160 mm. H = Boşluk (niş) yüksekliği.
Derinlik
= 50, 100, 150 mm. H1
= Alt hava giriş açıklığı
200, 250, 300 mm. H2 = Verimli örtme
yüksekliği.
Uzunluk = 5600 mm.’ye kadar. H3
= Üst hava çıkış açıklığı.
Kanatçıklı baca sisteminde bir kutu içine yerleştirilir. Isınan hava bacada olduğu gibi hızla yükselerek devamlı bir hava akımı sağlar. Hava giriş ve çıkış deliklerinin ölçüsü, konvektörün genişliğine ve kutunun yüksekliğine göre saptanır (Resim 5). Giriş ve çıkış delikleri aynı açıklıkta tutulur. Açıklıkların örgü, delikli plaka ve benzeri elemanlarla kapatılması halinde ölçülendirme değişir. Toplam delik alanı, normal giriş – çıkış boşluğuna eşit olmalıdır. bu durumda alt ve üst açıklıkları büyültmek gerekir. Diğer bölümler kapalı gereçle kapatılarak baca etkisinin oluşumu sağlanır. Ön plakada gereç olarak ağaç kullanılmışsa arka yüzü asbest veya alüminyum levha ile yalıtılır. Kutu içine yerleştirilen ısıtıcı elemanın çıkardığı ısıyı istenen düzeyde tutabilmek için hareketli bir kapaktan yararlanılabilir. Ayar kapağı zincir yardımı ile belirli konumda tutulabilir.
Konvertörlerde H1 ve H3 Hava Açıklıkları Cetveli
|
Derinlik
(A) mm |
Niş
Yükseklik (H) mm
300 400 500 600 700 den
sonra |
|
50 100 150 200 250 300 |
60 60
60 60 60
80 80 80 80 80
80 100 100 100 100
80 100 120 120 120
80 100 120 140 140
80 100 120 140 160 |
Tablo
–3
(İrfan Zorlu, İç Mimari ve Dekorasyonda
Konstrüksiyon 1982)
1.5.
ISITICI ELEMANLAR
ÇİNİ –DEMİR SOBALAR
50° paraleli dolaylarındaki bölgelerde, yılda ortalama 200 gün ısıtılmaktadır. Isıtma cinsi için, yapım ve kullanma gayesinin dışında, eldeki yakıt cinsi, para, mekanların ısıtılma müddeti ve sağlık kurallarına uymak gibi konular karar verici faktörlerdir.
Devamlı yanan yakıtlar kömür: Otomatik çekiş ayarlı ve bodruma inen dış hava kanalı, Fuel –oil: Brülör, oda termostatı vasıtasıyla otomatik ayarlama, ucuz enerji kaynağı.
Isı depo eden elektrikli çini sobalar, gücü, mekan büyüklüğüne göre 4 –12 KW güç açıkta yanan ateş, yakıt deposu yoktur.
Isı yayma prensibi. Isı depo eden çekirdek gece ısıtılarak doldurulur ve bütün gün soba dış yüzeyinden düzenli bir ısı yayılır.
Dolaşım Prensibi, ısı depo eden çekirdek dışta ısıya karşı yalıtılmıştır. Oda termostatı tarafından idare edilen vantilatör soğuk havayı sıcak çekirdek etrafından dolaştırır ve odaya verir.
Demir sobalar, çabuk ve çok ısı verirler fakat, yanan madde bittiği zaman çabuk soğurlar.
Isı verimleri Frommer ‘e göre ® K.
Çini sobalar 600 – 800 Kcal / m 2
Demir sobalar 2000 – 4000 Kcal / m 2
|
Stan.ısıt.yüz.m2 |
0,8 |
1,0 |
1,2 |
1,5 |
2,0 |
2,7 |
3,5 |
|
Stan.verim kcal / h |
3200 |
4000 |
4800 |
6000 |
8000 |
10800 |
14000 |
|
Oda hacmi m3 |
60 |
70 |
90 |
110 |
180 |
250 |
350 |
Tablo – 4
Devamlı Yanan Sobalar – Devamlı yanan sobalar, Gaz sobaları, dolaşım prensibine göre çalışırlar, bacaya veya dışarıya bağlantı gereklidir.
Elektrik sobaları (infrorot, vs.) hemen ısı yayarlar, güçleri 700 – 4000 Watt. 1000 Watt ‘lık sobanın ısı verimi 860 Kcal / h.
Merkezi ısıtma, sıcak hava, sıcak su veya sıcak buharlı olarak uygulanır. Merkezi ısıtmanın en basit şekli giriş holüne konmuş ve etrafındaki odalara ısı yayan bir sobadır.
Havalı Isıtma
a) Doğrudan doğruya hava ısıtıcı sobalardan çıkan ısı taşıyıcı alarak kanallarla odalara iletilir, buradan soğuyan hava, dönüş havası olarak tekrar sobaya geri döner. Kapakların durumuna göre, kazan taze hava, dönüş havası veya karışık hava ile çalışır.
b) Dolaylı: Sıcak su veya buhar ara taşıyıcı olarak kullanılır. Hava dolaşımı vantilatör vasıtasıyla sağlanır. Çabuk ısıtma, küçük boyutlar ve daha iyi ayarlama imkanları sağlar. Rüzgar anında ayarlama güçleşir. Toz filitresi gereklidir.
(Neuford, Yapı Teknolojisi)
İklimlendirme tesisleri, ısıtma ve soğutma tertibatlı hava filitreleri ve hava nemi ayarı havalandırma ® S. 95 – 98.
Oda iklimlendirme cihazları: Tek odanın iklimlendirilmesi için elektrikle çalışan küçük boyutlu cihazlar.
Buharlı ısıtıcılar: Yüksek basınç 0,5 kg / m2 den fazla, alçak basınç 0,5 kg / m2 ‘ye kadar. Tek ve çift borulu sistemler, alttan veta üstten dağıtım.
En ucuz tesis, küçük boru kesitleri, çabuk yoğunlaşan suyun donma tehlikesi, Sağlık yönünden uygun değildir. Yüksek radyatör ısısı zor ayarlanabilme, geçiş dönemlerinde, yeterinden fazla ısıtma ve böylece fazla ısı tüketimi.
Sıcak sulu ısıtıcılar bu sakıncaları ortadan kaldırırlar.
Sıcak sulu ısıtıcılar: İlk çıkış ısısı, 90 °C, alttan veya üstten dağıtım, tek veya çift borulu sistem, daha düşük radyatör ısısı, iyi bir işletme emniyeti.
Çok az paslanma zararları, donma tehlikesi ve büyük ısıtı ataleti. Kat kaloriferi olarak da kullanılır. Kazan kat arasında veya bodruma yerleştirilmemiştir.
Kaynar sulu ısıtıcılar. İlk çıkış ısı 130 – 180 °C, çoğunlukla yüksek mekanları olan endüstri yapıları veuzaktan ısıtma tesisleri için uygulanır.
Destek ve kelepçelerle tesbit.
Dökme demir radyatörler: DIN 4720 standardına göredir.®1.
|
Dilim Sayısı |
Konsol |
Kelepçe |
|
14 |
2 |
1 |
|
25 |
3 |
1 – 2 |
|
45 |
4 |
2 |
Tablo – 5
Çelik saç radyatörler sadece sulu kalorifer için tavsiye edilir (DIN 4722) ®1.
Düz radyatörler, dökme veya çelikten yükseklik 20 – 100 cm ve istenilen uzunlukta
Plak radyatörler, çelikten içi boş, yüzeyleri düz veya profillidir. Yükseklik 20 – 100 cm ve istenilen uzunlukta.
Boru radyatörler, yatay ve düşey düzenlenmiş f 1 “ , 1 ½ ” ve 2”borulardır. Yatay veya düşey olarak tespit edilir.
Kanatlı boru radyatörler f 10 – 70 mm. spiral boru olarak her metrede 100 – 300 kanat. Kuru ısıtma ve soğutma cihazlarını birleştirilmesi halinde iyi ısı verimi.
Yüksek basınç radyatörleri, kaynaklanmış dikişsiz boru sistemi ve prizmatik içi boş elemanların kaynaklanmasıyla ® 4. Bunlar hava dolaşımı sağlar, düşük basınçlı sıcak su ve buhar kaloriferleri içinde kullanılır.
Konvektörler ince kanatları olan ve yüksek verimli boru radyatörlerdir.
Isıtma yüzeyi, bundan önceki radyatörlerden ucuzdur, fakat kaplama gerekir. Kanatlar arasında hava akımı olacak şekilde ® 5, 6 düzenlenmelidir.
Pano ısıtıcılar, döşeme ve duvar yüzeylerine tespit edebilirler. 30 – 50 °C arasında çalışırlar. Rahat bir sıcaklık verirler, döşemede yer kaplamaz, hava hareketi azdır, toz tutmaz, bakım masrafı yoktur, döşeme ısısı, tavandan ısıtmalı düzende, diğer radyatörlere oranla daha fazladır ® 7.
Aşağıdaki sistemler uygulanır:
1. Tavan betonu içine gömülmüş ısıtma boruları (Critall) ®2.
2. Tavan altına asılmış ve üzeri sıvanmış bakır borular ®3.
3. Tavan altına asılmış ve üzeri sıvanmış, ısı yayan yüzeyi artırmak için alüminyum kanatlı ısıtma boruları kullanılmıştır (Stramax) ®4
4. Tavan boşluğu ısıtması, ısıtma boruları kıvrımları, kaba tavan ile bitmiş tavan arasında. Bitmiş tavan sıvalı veya hazır plakalardan ®5.
5. Tavandan asılı, üzeri sıvasız ısıtma panoları, delikli metal plakalardan yapılır. Üzerinde ses ve yukarı doğru ısı yalıtıcı (Frenpler) bir hasır bulunur ®6. Masraflar bu beş sistemin, ayarlanabilme ve uyum kabiliyetine göre artar. Bu tip pano ısıtıcılar çok hassas yerleştirilmiş olmalıdır. Sonradan düzeltme yapmak imkansızdır. Dış duvara doğru, daha fazla soğuma olacağından, sık döşenmelidir ®8. Boru kesiti 2 / 4 – 5 / 4.
Plak ısıtıcılarda (sunztrip) ®9 boru veya kanatların çatıya tespit edilmesi gerekmez. Saç plaklar tarafından birbirine bağlanmış borular yukarıdan aşağıya doğru ısı yayarlar.
Havalı ısıtma cihazları, duvar veya tavana tespit edilirler. Motorla çalışan bir vantilatör ve kanatlı borulardan meydana gelirler (merkezi sistemle veya, elektrikle ısıtılır). Dolaşım havası karışık ve taze hava (yazın havalandırma olarak) ®10.
Sıcak hava kanallı ısıtma sistemi: Isıtıcı merkezi konumu olan bir mekanın tavanındadır ve buradan etrafındaki odalara hava üfler.
Uazaktan ısıtma (Buhar – kaynak su). Yapı grupları, blok apartmanları ve apartmanları ve şehir ısıtması için bir merkezden ısıtma yakıtının en az işçilikle en iyi şekilde kullanılmasını sağlar. Yapılarda kazan ve yakıt dairesine lüzum kalmaz. Isı verilen yerlerde, sadece ısı sayacı ve termostatı olan bir değiştirme cihazı gereklidir.
|
1.
KONUTLAR Salonlar,
yatak odaları, mutfaklar............................................................................................. Holler,
koridorlar,
tuvaletler..................................................................................................... Merdiven
kovaları.................................................................................................................... Banyolar...............
................................................................................................................... |
+20° |
|
2.
TİCARİ VE İDARİ
YAPILAR Dükkan
ve bürolar, lokantalar, otel
odaları.............................................................................. Merdiven
kovaları, koridor ve
tuvaletler................................................................................. |
|
|
3.
OKULLAR Derslikler,
konferans salonu, idare
odaları.............................................................................. Eğitim
mutfağı, eğitim gereçleri odası, jimnastik
salonu........................................................ Banyo
ve soyunma
.................................................................................................................. Doktor
ve muayene
odası........................................................................................................ Koridorlar,
merdiven kova, kapalı teneffüs salon ve
WC....................................................... Anfi......................................................................................................................................... Anaokulu................................................................................................................................. Anaokulundaki
koridorlar, merdiven kovaları,
WC................................................................ |
|
|
Okullada
ve idari yapılarda merdiven kovaları kapalı olmadığından hava cereyanından
sakınmak için bu mekanlarında +20° ısıtılması tavsiye olu nur.
Hastahane, fabrika, tiyatro, idilse vs. gibi yapılarda mekanların, iç sıcaklıklarını
müşteri ile birlikte kararlaştırmak gereklidir. |
|
DIN 4701 e göre oda sıcaklıklarının seçimi
(Neufort, Yapı Teknolojisi
KAYNAKLAR
1. Neufert, Yapı Teknolojisi
2. İrfan Zorlu, Nazım Şanıvar, Zafer Işık “ İç Mimari ve Dekorasyonda Konstrüksiyon ” 1982 İstanbul